Al snel krijg je een mystiek aandoende foto met zonnenharpen, ook wel Jacobsladder genoemd. Een wonderlijk natuurverschijnsel waarop je nooit uitgekeken raakt. En als dit verschijnsel zich dan voor doet, dan wil je het ook op de gevoelige plaat leggen.

Om deze zonnestralen te kunnen fotograferen heb je een aantal ingrediënten nodig:

• Deze zonnenharpen kunnen in elk jaargetijde voorkomen. De zon moet laag staan, dus in het voor- of najaar en in de zomer op de vroege ochtend vlak na zonsopkomst of aan het einde van de dag voor zonsondergang. Midden op de dag is het licht vaak te hard.
• Er moet vocht en/of stof in de lucht zijn. Een heel klein beetje mist is het mooist.
• Weinig of geen wind
• Een droge dag

Hoe zie je de zonnestralen het beste?

Door de weerkaatsing van de zon op de vocht- en/of stofdeeltjes in de lucht ontstaan de zonnestralen. Door de takken en het gebladerte wordt een deel van het licht tegengehouden waardoor het lijkt alsof je allemaal aparte stralen fotografeert.

Je kunt ze het beste zien door tegen de zon in te kijken en dus ook de camera naar de zon te richten. Heb je ook nog een donkere achtergrond, wat bij het fotograferen in een bos al snel het geval zal zijn en er valt dan ook nog een lichtvlek op de grond dan heb je al snel een ideaal plaatje.

Zichtbaarheid zon

Als je de compositie gaat bepalen probeer er dan voor te zorgen dat de zon zelf niet zichtbaar is maar door een boom of tak verborgen wordt om een uitgebeten witte vlek in je foto te voorkomen.

Wil je juist wel het accent  leggen op de zon en niet op de zonneharp, kies dan voor een heel klein diafragma ( bijv. f16 of f22) waardoor de zon een sterretje lijkt te worden. Kies je voor een groot diafragma ( klein getal) dan krijg een uitgebeten witte vlek. Let er op dat je niet echt in de zon kijkt, dus meet het licht ook niet op de zon maar er naast. Je zou er een  oog beschadiging aan over kunnen houden.

Belichtingscompensatie

 Als het redelijk donker is in de omgeving dan zal de lichtmeter van je camera iets gaan overbelichten, omdat je camera  terug rekent naar 18% grijs. Dat willen we niet want daardoor wordt de zichtbaarheid van de zonnestralen sterk verminderd. Je kunt dit voorkomen door 1 stop te onderbelichten of misschien nog meer.

Dit moet je even uitproberen. Het beste kun je een aantal opnames maken met verschillende belichtingen (bracketing) en thuis op de computer de beste eruit selecteren, of een aantal opnames combineren

Histogram 

Gebruik ter plaatse het histogram na elke opname om te checken of je foto niet te sterk onder- of overbelicht wordt. Door het licht is dit moeilijk te bepalen vanaf het LCD scherm.

Diafragma

Zelf vind ik het bij dergelijke opnames mooi om zoveel mogelijk scherptediepte te gebruiken, dus voor een klein diafragma ( hoog getal) te kiezen, bovendien komen de lichtstralen dan beter uit.  Zolang je met korte brandpunt afstanden werkt ( bijv. 24 mm) zal je van onscherpte weinig last hebben, maar met een telelens kun je juist de zonnenharpen erg mooi in beeld brengen en krijg je juist weer wel te maken met scherptediepte. Het is dan van belang om te kiezen voor een klein diafragma ( hoog getal)

Statief

Plaats je camera  op een statief als je een kleiner diafragma gebruikt. Je hoeft dan niet bang te zijn dat je bewegingsonscherpte krijgt door de lange(re) sluitertijd.

Het is dan wel zaak de stabilisator uit te zetten. Doe je dat niet dan gaat de camera juist op zoek naar beweging en dan heb je alsnog een bewogen foto.

Wolken

De zonnenharpen in het bos tref je meestal bij een wolkeloze lucht. Toch zie je regelmatig bij een wolkenlucht een zonneharp verschijnen. De zon zit dan precies op een wolkenrand en de stralen piepen net door de opening in de bewolking. 

Niet minder mooi boven een stad of weiland

Om het maximale uit je camera te halen kun je ook een workshop of cursus boeken, informatie vind je hier.

Of, als dat handiger is, bestel het E-book:"  Nooit meer op de automatische stand "

Dit artikel delen: